I dan, 7. decembar
OVUDA ĆE PROĆI PUT / 20h
ZVANIČNO OTVARANJE FESTIVALA
Trajanje: 82 minuta
Srbija / 2023.
Režija: Nina Ognjanović
Uloge: Jana Bjelica, Zlatan Vidović, Vladimir Maksimović, Ninoslav Ćulum, Svetozar Cvetković, Branislava Stefanović, Igor Filipović, Pavle Čemerikić, Marta Bogosavljević, Eva Ras, Demijan Kostić
Priča filma „Ovuda će proći put“ smeštena je u odsečeno, zaboravljeno selo blizu kog će uskoro biti izgrađen autoput. U selo, osim autoputa, stiže i stranac. Meštani, puni nepoverenja i straha prema promeni koju put donosi, sumnjaju da i stranac ima neke veze sa tim i da skriva svoje prave namere. Nekoliko nesporazuma i laži je dovoljno da netrpeljivost meštana prema strancu preraste u otvoreni sukob, a Jana, devojka iz sela koja se zaljubila u stranca, shvata da je ona jedina koja može da ga spasi od opasnosti koja se nad njim nadvila.
Nakon projekcije filma, razgovaramo sa rediteljkom ovog ostvarenja.
OBIČNI / 22h
Trajanje: 120 minuta
Nemačka / 2022.
Režija: Sofi Linenbaum
Uloge: Fine Zendel, Jule Beve, Hening Peker, Zira-Ana Fal, Noa Tinva, Denis M‘Bej, Paskvale Aleardi
Obični (The Ordinaries) je nemački naučnofantastični film sa elementima tragikomedije iz 2022. godine u režiji Sophie Linnenbaum.
Paula, sporedni lik u troslojnom nemačkom društvu, želi da ostvarni “glavnu ulogu” nalik svom ocu. Na tom putu se susreće sa nepravilnostima koji dovode u pitanje ceo njen svet.
The Ordinaries je imao međunarodnu premijeru na 56. Međunarodnom filmskom festivalu u Karlovim Varima, nakon toga film je učestvovao na različitim filmskim festivalima gde je od 9 nominacija osvojio 8 nagrada iz različitih kategorija.
II dan, 8. decembar
sirin / 18h
„Sirin“ je prvo dugometražno ostvarenje jednog od najdarovitijih crnogorskih reditelja, polazi od istočnoslovenskih legendi (Sirin je mitološko biće, pola žena – pola ptica), a u fokus stavlja temu emigrantske drame.
– Emigracija je univerzalna tema, posebno danas, a ovaj film otvara brojna pitanja – od toga kako se neko ko je preživio traume u djetinjstvu bori sa njima, i posebno, kako u novom sistemu, novoj nepoznatoj kulturi krene da gradi život iz početka, i kako poželi da bude neka druga osoba.
A to nije drama samo devedesetih godina, jer mladi ljudi i danas odlaze odavde, smatrajući da je njihova budućnost i sreća negdje drugdje. To je za kapacitete i potencijale koje imamo poražavajuće za ovaj region – ističe Šahmanović.
tragovi / 20h
Dubravka Turić, rediteljka filma Tragovi: “Čovek ima iskonski poriv da za sobom nešto ostavi, tako je od pamtiveka.”
Film “Tragovi” Dubravke Turić, snimljen u hrvatsko-litvansko-srpskoj koprodukciji, intimna je priča o Ani (Marija Škaričić), antropologu koji istražuje istoriju ali uporedo traga po sebi i svojoj prošlosti.
Prvi samostalni dugometražni film Dubravke Turić, Tragovi, premijeru je imao na filmskom festivalu u Varšavi, a zatim je prikazan i na filmskom festivalu Black Nights u Talinu. Ova svedena i intimna priča prati identitetsko preispitivanje antopološkinje Ane (Marija Škaričić) koja boluje od vitiliga u trenutku smrti oca i procesa naučnog istraživanja.
III dan, 9. decembar
sveta petka - krst u pustinji/ 18h
indigo kristal / 20h
Trajanje: 105 minuta
“Možda je do mene i moje depresije (usled “stanja u Srbiji”), ali teško je prihvatiti film u kome su vam junaci daleki, odvratni i to što ne osećate nikakvu empatiju prema njima (čak šta, radije bi da ih “ne gledate”) u vama stvara osećaj griže savesti i proziva vas za vašu sopstvenu nečovečnost.”
„Indigo kristal“ (2023, r. Luka Mihailović)
Luka Mihailović se svojim debijem nadovezuje na akutelni trend filmova izraslih iz „Rana“ (pa i „Do koske“) u kojima rezonuje duh najogavnijih „devedesetih“ kroz bavljenje (novim) mladim kriminogenim grupama i time kako one iznose i amortizuju sveopšte stanje u srpskoj državi.
jahači / 22h
Slovenija 1999. Dva prijatelja iz malog sela odlučuju preurediti svoje mopede u čopere i krenuti na put u potrazi za slobodom i ljubavi. Na putu susreću devojku tajanstvene prošlosti i starog motoristu koji je proputovao svet u potrazi za slobodom koju još uvek nije pronašao. Vođeni ludim porivima i u bekstvu od kalupa konzervativnog društva, počinju shvatati stvari koje su im pre bile nezamislive.
IV dan, 10. decembar
hleb i so / 18h
Poljski debitantski film „Hleb i so” Damjana Kucara, sa nagradama osvojenim u Veneciji i Antaliji, tematski preispituje nasilje i legendarno poljsko (ne)gostoprimstvo spram migranata, dočaravajući stvoreni svet na velikom platnu kao hiperrealan uz pomoć mladih neprofesionalnih glumaca sa kojima je tako sigurno radio.
Kocur pripoveda o jednom letnjem raspustu u omanjem poljskom gradu u koji se na kratko vraća dvadesetogodišnji Timek – talentovani, marljivi i ambiciozni pijanista sa osvojenom stipendijom za nemačke studije. Za razliku od Timeka njegov mlađi brat Jacek svoj pijanistički talenat stavlja u drugi plan, dajući prednost „blejanju” sa drugarima iz detinjstva, zgubidanima koji besperspektivno lutaju naokolo po gradu koji im ne nudi gotovo ništa. Ali ova grupica mladih se tu gde jesu osećaju sasvim dobro. Njihova želja nije da poput mnogih vršnjaka napuste zemlju i nađu bolji život negde na zapadu. Njima je dovoljno da u lokalnoj ćevabdžinici, koju vode dva ljubazna mlada arapska imigranta, popiju po koju i da onda pripiti zapravo glasno kažu ono što i trezni misle. Muslimani su u njihovoj (katoličkoj) sredini nepoželjni.